4.15.2007

Nudez

Estaba sobre unha mesa e comprendía o que alí se falaba; ao seu xeito comunicábase con X, que exercía de tradutor para os demais. Por un intre coidei que soñaba, que aquilo non podía ser real; incluso tiven tentacións de beliscarme para comprobar se me doía, pero desistín por tópico e absurdo. Vin latexar aquela masa informe, non maior ca un cerebro, brillante e viscosa, sinal inequívoco de que "falaba". X mirounos desconcertado. A masa pedíalle por favor que o cubrise, que sentía vergonza de amosarse nu.