Vida decimo terceira

As miñas doce vidas anteriores foron fonte de moitas alegrías. Como pedra, ondas, furacán e carballo non tiven prezo; demasiado breves a chama e a palabra, mais intensa a permanencia de espenuca. Estremezo ao lembrarme abella raíña; alédome de ter sido unha garza; gratifícame saberme útil audífono e folla sabia; como idea, mellor non me pronuncio.
Agora son proxecto e ando á espera de saber en que derivarei.